Nie ma miejsca na świecie, gdzie częściej spotyka się kapliczki niż na Warmii. Są symbolem naszego regionu i świadectwem wiary katolickiej. Takim tematem wiodącym tuż przed świętem Bożego Ciała rozpoczęliśmy w szkole w Barczewku niezwykłą lekcję żywej historii. Poprowadziła ją dla nas animator kultury z Barczewa, pani Krystyna Szter. Dowiedzieliśmy się z jakich powodów pobożni Warmiacy stawiali kapliczki przy drogach, na swoich podwórkach, czy w środku wsi. Na Warmii nie w każdej wsi był kościół i wtedy budowano kapliczki zamiast kościołów. Modlono się przy nich lub odprawiano nabożeństwa. Wiemy też, że często stawiano kapliczki wotywne, czyli jako wdzięczność za koniec wojny lub strasznych epidemii, na przykład dżumy. Kapliczki budowano także, jako prośba o uchronienie od nieszczęść pożarów, czy zaraźliwych chorób. W niektórych kapliczkach umieszczano dzwony, które zwoływały ludzi na nabożeństwa i modlitwy, alarmowały o pożarach, informowały o czyjejś śmierci albo o zebraniu wiejskim. Z takimi wiadomościami poprowadzeni przez panią Szter ruszyliśmy na spacer po wsi, aby przyjrzeć się naszym kapliczkom w Barczewku. Po takiej lekcji historii, jesteśmy bardziej świadomi swoich korzeni, bo jak powiedziała nasza przemiła pani przewodnik,” bez przeszłości nie ma przyszłości”. Dziękujemy i prosimy o więcej.
Renata Szczepańska